Wrażliwość słuchowa nabywana przez dzieci w trakcie zabaw muzycznych może wspomóc ich ogólny rozwój, ponieważ większość zajęć szkolnych w przyszłości opiera się na słuchaniu. Natomiast twórczy aspekt muzyki staje się dla dziecka użytecznym sposobem wyrażania uczuć.
Badania potwierdzają, że wiele kobiet w ciąży zauważa zależność między zachowaniem płodu, a rodzajem muzyki, której właśnie słuchały. Stwierdzono wzrost aktywności ruchowej i zmiany w procesach fizjologicznych pod wpływem stymulacji dźwiękowej lub dźwiękowo-wibracyjnej. Bardzo charakterystyczne są na przykład zmiany w rytmie pracy serca w odpowiedzi na bodźce dźwiękowe. Reakcję te uwarunkowane są zarówno zmianami natężenia jak i częstotliwości dźwięku.
W okresie noworodkowym reakcje słuchowe stają się coraz bardziej zróżnicowane i wyraźne. Dziecko wykazuje dużą wrażliwość na głos i dźwięki mowy. Pod wpływem pieszczotliwego przemawiania dziecko przestaje krzyczeć, uspokaja się, nasłuchuje, uśmiecha się na dźwięk znanego sobie głosu i przejawia radosne ożywienie. Wielokrotnie powtarzane bodźce dźwiękowe, kojarząc się z doświadczeniami motorycznymi, wizualnymi i dotykowymi zostają przez dziecko coraz lepiej zapamiętywane.
W przypadku kilkumiesięcznego dziecka wpływ muzyki jest wyraźnie widoczny. Początkowo dziecko porusza ciałem i kołysze się. Później zaczyna naśladować rytm i dźwięki. Poleca się wówczas rodzicom i opiekunom dziecka zachęcać go do zabawy ruchowej ze śpiewem. Jest to korzystne dla rozwoju fizycznego i koordynacji ruchowej dziecka.
Opr. S.SZ. Na podstawie wykładu prof. Anny Walencik – Topiłłko
